Kanemite 150 SC – nowość do zwalczania przędziorków w uprawach pomidora, ogórka, cukinii i oberżyny

Warzywa produkowane pod osłonami – np. pomidor, ogórek, cukinia czy oberżyna – są stale poddawane kombinacji stresów związanych m.in. z ekstremalnymi temperaturami, suszą, zasoleniem, uszkodzeniami mechanicznymi (stresy abiotyczne) oraz wystąpieniem patogenów i szkodników (stres biotyczny), wywołujących silną presję na rozwój prowadzący do przystosowania się roślin do kompromisu między wzrostem (a ostatecznie plonowaniem) i obroną przed tymi zjawiskami.

Analizując literaturę, można zauważyć, że większość badań nad interakcjami między roślinami a stawonogami koncentrowała się na owadach, ale niestety również roztocza powszechnie wykorzystują rośliny, bardzo często warzywne, jako źródło pożywienia, powodując znaczne szkody i straty w plonach.

Które z roślinożernych roztoczy spędzają sen z powiek ogrodnikom? Które zabierają najwięcej plonu? Chyba najbardziej kłopotliwą rodziną są przędziorkowate, obejmujące prawie 1300 opisanych gatunków w ok. 77 rodzajach, z czego ok. 10% żeruje na roślinach. Zapewne się domyślacie, że w szczególności przędziorek chmielowiec stwarza poważne zagrożenie dla rolnictwa, ponieważ jest gatunkiem niezwykle polifagicznym, o krótkim cyklu życia, dużej produkcji potomstwa i zdolności do rozwijania odporności na pestycydy.

Przędziorki są niebywale szkodliwe dla wielu upraw na całym świecie, powodując bezpośrednie i pośrednie uszkodzenia roślin poprzez wysysanie ich soków i niszczenie tkanek, a także przenosząc wirusy roślinne. Według aktualnych informacji przędziorek chmielowiec może powodować znaczne szkody gospodarcze i straty plonów sięgające nawet 90%. W ostatnich latach z wysokimi temperaturami, w sprzyjających warunkach w okresie wegetacyjnym, w naszym kraju szkodnik ten potrafi rozwijać bardzo duże populacje i powodować poważne straty w uprawach np. ogórków, papryki czy pomidorów.

Wszystkie ruchome stadia wyrządzają szkody!

Warto wiedzieć, że przędziorek chmielowiec to kosmopolityczny szkodnik – o bardzo dużym zasięgu geograficznym, żywiący się ponad 1100 udokumentowanymi gatunkami roślin, z których aż 150 to ważne uprawy rolne. Zagrożeniem dla warzyw są wszystkie ruchome stadia rozwojowe przędziorka. Mam też kolejne niekorzystne dla branży agro informacje – w obecnym scenariuszu zmian klimatycznych wraz z ocieplaniem się klimatu (a co za tym idzie – z występowaniem suchych i gorących okresów) szkodnik ten skraca swój cykl życiowy, wytwarza więcej pokoleń rocznie (w warunkach szklarniowych może wystąpić w kilkunastu pokoleniach) i poszerza zakres żywicieli.

Trzeba też brać pod uwagę, że w marcu samice przędziorka wychodzą z kryjówek (w obiektach uprawowych zimują m.in. pod elementami konstrukcyjnymi oraz na chwastach) i przemieszczają się najczęściej na dolną stronę liści. Gdzie w szklarni lub tunelu foliowym szukać ich w pierwszej kolejności? Na roślinach w pobliżu rur grzewczych, czyli tam, gdzie jest najcieplej.

Samice mogą wyprodukować ponad 100 jaj, ponieważ gatunek ten rozmnaża się przez arrhenotokię – formę dzieworództwa, w której samce rozwijają się z niezapłodnionych jaj, a diploidalne samice pochodzą z zapłodnionych jaj. Po złożeniu jaj następuje wylęg larw, a następnie rozwój protonimfy, deutonimfy i postaci dorosłych, aby w optymalnych warunkach zakończyć cykl życiowy w mniej niż 10 dni. Tak, okres rozwoju trwa tak krótko, a samice mogą żyć od 3 do 5 tygodni.

Zmniejszenie tempa fotosyntezy, czyli niższy plon

Przędziorki żerują głównie, ale nie tylko, na liściach ogórka, pomidora i innych warzyw produkowanych pod osłonami. Szkodniki powodują uszkodzenia poprzez wysysanie soków roślinnych. Wstrzykują ślinę w celu wstępnego strawienia zawartości komórek mezofilu, po czym wysysają ich zawartość. W konsekwencji dochodzi do utraty chlorofilu, zmniejszenia tempa fotosyntezy i pojawienia się typowych zmian chlorotycznych – zauważalne są drobne jasne plamki na liściach. W przypadku silnej inwazji szkodników następuje całkowite zasychanie liści.

Natomiast kiedy roślina, np. ogórka, jest mocno atakowana, a zasoby żywności stają się ograniczone, wówczas przędziorki wykorzystują swoją zdolność do tworzenia pajęczyny jako formy ochrony, zabezpieczenia kolonii roztoczy przed czynnikami zewnętrznymi oraz przemieszczania na nowe rośliny. Tworzą „pajęczynowe kulki”, które mogą dawać schronienie setkom roztoczy i które są wykorzystywane jako elementy przenoszone przez wiatr lub narzędzia do zabiegów agrotechnicznych czy zbioru.

Kanemite 150 SC z nową substancją czynną do zwalczania przędziorków

Przędziorek chmielowiec to bardzo groźny szkodnik i – jak pokazuje opisana wcześniej biologia jego rozwoju oraz szkodliwość – jest on „rywalem”, którego nie można bagatelizować. Niestety w praktyce zdarzają się takie sytuacje. Zapomina się o jego niewielkim rozmiarze – dorosły osobnik ma owalne ciało tylko 0,4–0,5 mm długości – wymagającym wnikliwej lustracji, która pozwoli podjąć trafne decyzje o ograniczaniu roztocza. Warto pamiętać, że już 1 przędziorek/1 cm² liścia to próg zagrożenia.

Stosowanie pestycydów chemicznych jest główną konwencjonalną metodą w zintegrowanych programach zwalczania szkodników. Nowoczesnym akarycydem o zupełnie innowacyjnym, unikalnym mechanizmie działania jest preparat Kanemite 150 SC. Zawiera nową substancję czynną – acekwinocyl (substancja z grupy naftochinonów) – która umożliwia w pełni skuteczne zwalczanie przędziorków w uprawach warzyw pod osłonami. Co bardzo istotne i co warto zapamiętać, to to, że Kanemite 150 SC zwalcza wszystkie stadia rozwojowe przędziorków. Na szkodnika działa kontaktowo, a na roślinie powierzchniowo. Środek wykazuje przy tym długie działanie – nawet do kilku tygodni po zabiegu.

Kiedy i w jakiej dawce stosować Kanemite 150 SC w uprawach pomidora, ogórka, cukinii oraz oberżyny produkowanych pod osłonami? Środek zaleca się aplikować po wystąpieniu szkodnika od początku fazy widocznego pierwszego kwiatostanu do końca fazy rozwoju owoców (BBCH 50–80) z zachowaniem okresu karencji (3 dni). Do zabiegu należy użyć maks. 1,2 l Kanemite 150 SC/ha. Rekomenduje się użycie 1000 l wody/ha.

Skuteczność akarycydu Kanemite 150 SC

Acekwinocyl – substancja czynna Kanemite 150 SC (grupa IRAC 20B) – blokuje proces oddychania przędziorka. Działa jednak na innym etapie tego procesu niż substancje czynne akarycydów z innych grup chemicznych. Nie stwierdzono odporności (w tym odporności krzyżowej) z akarycydami z innych grup chemicznych, w tym z grupy METI. Oznacza to, że Kanemite jest bardzo dobrym preparatem do rotacji środkami stosowanymi do zwalczania przędziorków.

Kanemite jest bezpieczny dla organizmów pożytecznych w tym dobroczynka, który powszechnie występuję w uprawach pod osłonami, gdzie ma idealne warunki do rozwoju. Produkt idealnie sprawdzi się w technologiach mieszanych – biologicznej z konwencjonalną.

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia oraz przestrzegaj środków bezpieczeństwa zamieszczonych w etykiecie.