Komunikat warzywniczy
Mączniak prawdziwy baldaszkowatych w ostatnim okresie w wielu rejonach kraju nabrał sił i mocno poraża nać pietruszki. Należy podjąć działania ochroniarskie, gdyż wystąpienie choroby w lipcu wiąże się ze znacznymi stratami plonu.
Erysiphe heraclei, tak nazywa się grzyb będący sprawcą jednej z najgroźniejszych latem chorób w pietruszce – mączniaka prawdziwego baldaszkowatych. Skąd bierze się na roślinach, jakie warunki sprzyjają rozwojowi choroby, na co warto zwrócić uwagę podczas lustracji plantacji? Choroba najlepiej rozwija się podczas ciepłych i wilgotnych nocy, dlatego latem rośliny są szczególnie zagrożone wystąpieniem mączniaka prawdziwego. Pojawienie się choroby na początku sierpnia może prowadzić do zmniejszenia plonu. Zaczynać się może od kilku plamek na powierzchni ogonków liściowych rośliny. Nieleczony prowadzić może do całkowitego jej zamarcia. Dzieje się tak dlatego, że pokrywający część zieloną roślin nalot znacznie ogranicza powierzchnię asymilacyjną rośliny, prowadząc do utraty wody przez roślinę. Część nadziemna przy porażeniu E. heraclei w zasadzie całkowicie traci wartość handlową. Dlatego przy przeznaczeniu uprawy na produkcję naci należy szczególnie bacznie obserwować wszelkie zmiany pojawiające się na liściach roślin, a także unikać przenawożenia azotem i zbyt dużego zagęszczenia roślin, bo to utrudnia cyrkulację powietrza i w sprzyjających warunkach atmosferycznych przyspieszać może proces infekcji.
Objawy mączniaka rzekomego
Można powiedzieć, że zaletą choroby jest fakt, że łatwo rozpoznać jej objawy po charakterystycznym białym nalocie najczęściej występującym na spodniej stronie liści i ogonkach liściowych pietruszki. Towarzyszom mu mokre, chlorotyczne plamy na górnej powierzchni liści, które z czasem powiększają się i ciemnieją. Powierzchnia pokryta białym nalotem powiększa się i pokryć może całą nać rośliny. Ten biały, mączysty nalot to nic innego jak grzybnia, w której znajdują się zarodniki konidialne patogenu, które będą dokonywać wtórnych porażeń, rozprzestrzeniając się wraz z wiatrem po całej plantacji. W grzybni pojawiają się sklerocja, niewielkie przypominające czarne ziarenka formy przetrwalnikowe grzyba. W tej postaci, na resztkach pozbiorczych trafia on z powrotem do gleby, skąd na wiosnę dokonuje ponownych zakażeń. Zimować może również na chwastach czy też naci pietruszki, pozostawionej na zimowanie w polu. Dlatego bardzo ważna jest profilaktyka i integrowana ochrona roślin, przestrzeganie zasad fitosanitarnych w uprawie i odpowiedniego zmianowania.
Preparaty na mączniaka prawdziwego w pietruszce
W bieżącym sezonie do zabiegów ochroniarskich przeciwko mączniakowi prawdziwemu w pietruszce można wykorzystać preparaty na bazie siarki (Siarkol), fungicydy na bazie substancji czynnej difenokonazol (Agrus 250 EC, Bluna 250 EC, Cros 250 EC, Difo 250 EC, Dissko 250 EC, Ferte 250 EC, Hajmon 250 EC, Shardif 250 EC, Tores 250 EC, Valor 250 EC, Wezen 250 EC) oraz środek na bazie bupirymatu (Nimrod 250 EC). Ponadto na tę chorobę zarejestrowana jest mieszanina difenokonazolu i fluksapyroksadu (Dagonis), mieszanina fluopyramu i tebukonazolu (Luna Experience 400 SC), mieszanina piraklostrobiny i boskalidu (Signum 33 WG), mieszanina azoksystrobiny i difenokonazolu (Scorpion 325 SC, Ortiva Top 325 SC).