Prawidłowo przygotuj rozsadę papryki. Zwiększysz szanse na opłacalny plon!

W naszych warunkach klimatycznych, z uwagi wymagania termiczne papryki oraz na stosunkowo długi jej okres wegetacji, warzywo to uprawia się wyłącznie z rozsady. Idealna rozsada papryki powinna być zdrowa, silna, krępa, mieć wysokość 15-25 cm, 8 do 10 liści. W części wierzchołkowej roślin powinny znajdować się widoczne z góry małe pąki kwiatowe (zawiązki pąków). Szyjka korzeniowa roślin powinna mieć średnicę minimum 6 mm. Korzenie roślin powinny być białe lub jasnobeżowe, korzenie powinny tworzyć zwarta bryłę. Jakość rozsady jest podstawowym elementem warunkującym szybkie przyjęcie się roślin w polu i powodzenie uprawy.

Podłoże do produkcji rozsady papryki

Rozsadę niezależnie od tego czy przygotowuje się w swoim własnym zakresie, czy produkuje się na masową skalę w komercyjnych gospodarstwach wyspecjalizowanych w rozsadach zawsze produkuje się dwuetapowo. Rozsadę zawsze produkujemy w pomieszczeniach, które zapewniają roślinom prawidłową temperaturę powietrza i gleby oraz odpowiednią ilość światła. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem produkcji rozsady dokładnie zdezynfekować „mnożarkę”, odkazić należy konstrukcję, stoły, rury grzewcze oraz narzędzia do produkcji, skrzynki wysiewne i multiplaty. Podłoże do produkcji rozsady papryki powinno mieć dobrą i trwałą strukturę, powinno być przewiewne i przepuszczalne. Porowatość ogólna podłoża pod rozsadę powinna wynosić około 85%, pojemność wodna podłoża i ilość wody dostępnej dla roślin powinna mieścić się w zakresie 20-30%. Podłoże powinno być wolne od sprawców chorób i szkodników. Zwykle korzystamy z zakupionych, gotowych substratów torfowych. Jednak powinniśmy zwrócić uwagę na pożądane parametry takich podłoży. Zawartość składników pokarmowych w podłożu do siewu powinna zawierać się w przedziałach (mg/l podłoża): N = 100, P = 250-300, K=300-400, Mg=50-180, Ca=2500. Odczyn podłoża powinien mieścić się w granicach 6-6,5, zasolenie nie przekraczać wartości 1,5 g NaCl. Jeżeli wysiejemy nasiona do podłoża silnie zasolonego (gdy nam się sypnęło zbyt dużo nawozów), nasiona mogą nie kiełkować lub kiełkować bardzo słabo, a siewki stopniowo zamierać. W zasolonym podłożu siewki rosną powoli i często są zdeformowane. Bardzo ważna w produkcji rozsady papryki jest zawartość w podłożu azotu, szczególnie przy małej ilości światła. Nadmiar azotu może powodować w takiej sytuacji nadmierne wyciąganie się roślin. Z tego powodu lepiej do siewu stosować podłoże, o zawartości N=100 mg/l podłoża, a dopiero do pikowania siewek zastosować podłoże o większej zawartości azotu N=150-200 g/l podłoża.

Papryka kiełkuje ok. 10 dni

Nasiona papryki powinny być wysiane 55-65 dni przed planowanym terminem sadzenia. Niektórzy plantatorzy praktykują pobudzanie nasion przed siewem, poprzez ich namoczenie w niewielkiej ilości letniej wody (25-30°C) przez 1 godzinę, następnie po odsączeniu wody, pozostawiają je w pojemniku pod warstwą wilgotnego papieru na jedną dobę w temperaturze 28-30°C, przed siewem takie nasiona dodatkowo osusza się. Nasiona wysiewamy zwykle do skrzynek napełnionych substratem. Do skrzynki o wymiarach 40/60 cm powinniśmy wysiać około 500 nasion. Nasiona dobrze jest wysiewać punktowo, w rzędy, co 4 cm, a w rzędzie nasiona, co 1 cm. Oczywiście dla ułatwienia sobie życia można je także wysiać rzutowo. Nasiona po siewie należy przykryć mieszanina drobnego przesianego torfu i piasku w proporcji 1:1. Taka mieszanina do przykrycia nasion zapobiega wykrzywianiu się i wybieganiu siewek. Skrzynki po siewie należy podlać, oczywiście tak, aby nie wypłukać nasion. Przez cały czas wschodów papryki należy utrzymywać wilgotność substratu na poziomie 75-80%. W czasie kiełkowania nasion temperatura powinna wynosić 24-27⁰C. Przy temperaturze podłoża przekraczającej 33-35⁰C oraz poniżej 12⁰C nasiona kiełkują słabo lub wcale. W warunkach optymalnej temperatury i wilgotności nasiona papryki kiełkują zwykle po 9-11 dniach. Od momentu wschodów siewki papryki powinny być odpowiednio zaopatrzone w światło. Od wschodów do pikowania należy obniżyć temperaturę powietrza i podłoża do 18-20⁰C w dni słoneczne, 16-18⁰C w dni pochmurne. W nocy należy utrzymywać temperaturę na poziomie 16oC. Zachowanie odpowiedniej temperatury gwarantuje otrzymanie krępych siewek, o nie wydłużonej zbytnio części podliścieniowej. Gdy siewki rozwiną liścienie i zacznie pojawiać się pierwszy liść właściwy, powinniśmy przystąpić do pikowania.

Rozsada „przestała” znacznie gorzej się przyjmuje

Zwykle pikujemy rośliny po 14-21 dni od siewu nasion. W czasie pikowania warto przeprowadzić selekcję siewek, odrzucając wszystkie słabe, wybiegnięte, zniekształcone, także te ze złączonymi liścieniami przez okrywy nasienne. Do pikowania zawsze wybieramy siewki najlepsze, silne, zdrowe, o zielonych liścieniach. W czasie pikowania należy zwracać uwagę, aby unikać zawijania korzeni i dobrze dociskać do nich podłoże. Po pikowaniu liścienie powinny znajdować się około 6-8 mm nad powierzchnia substratu. Musimy pamiętać, że siewki papryki nie znoszą głębokiego pikowania, stąd należy unikać pikowania siewek o wyciągniętej części podliścieniowej. Multiplaty najlepiej ustawiać na ażurowym podłożu, w takich warunkach nie wyrastają korzenie poza doniczki a rozsada tworzy zwartą bryłę korzeniową. Po pikowaniu siewek, w dzień słoneczny powinniśmy utrzymywać temperaturę na poziomie 22-25⁰C, w dzień pochmurny 18-20⁰C, a w nocy 16⁰C. Minimalna temperatura w tym okresie nie powinna spadać poniżej 14-15⁰C. Z doswiadczenia wiadomo, że szczególnie trudno w mnożarkach zarządzać właśnie temperaturą. Jednak zachowanie optymalnych warunków termicznych, zależnie od nasłonecznienia warunkuje otrzymanie rozsady, która po posadzeniu bez problemu, nie tylko przyjmie się, ale podejmie szybko wzrost i rozpocznie kwitnienie i da wczesny plon, na satysfakcjonującym poziomie. Kilka dni przed planowanym sadzeniem rozsady w pole powinniśmy rozpocząć hartowanie roślin. W tym czasie ograniczamy podlewanie i intensywnie wietrzymy obiekt. Powinniśmy pamiętać, że nie powinno się opóźniać terminy wysadzania rozsady w pole. Rozsada „przestała” znacznie gorzej się przyjmuje. Przetrzymana rozsada drewnieje (nasada łodygi), rozwija kwiaty, a jej system korzeniowy brązowieje. Takie rośliny długo regenerują system korzeniowy i słabo plonują. W przypadku papryki niektórzy plantatorzy praktykują punktowy siew nasion do multiplatów o bardzo małych komórkach i dużej liczbie otworów na tacy. Następnie po pojawieniu się pierwszego liścia przesadzają (pikują) rośliny do większych docelowych multiplatów. Praktyka ta jest znakomita, rośliny nie przechodzą stresu pikowania, wadą jest tylko powierzchnia, którą zajmują multiplaty do siewu nasion, znacznie większa niż w przypadku skrzynek wysiewnych.

W ostatnich latach na rynku pojawiły się nowe narzędzia służące do przygotowywania rozsad papryki – preparaty mikrobiologiczne. Rośliny psiankowate: pomidor, papryka, bakłażan reagują bardzo pozytywnie na dobrze dobrane preparaty mikrobiologiczne. Szczególnie wdzięczne są za dużą dawkę grzybów mikoryzowych. Mikoryza, która jest efektem działania tych grzybów, silnie oddziałuje na metabolizm rozsady i później w okresie wzrostu roślin na polu. Mikoryza poprawia zaopatrzenie roślin w składniki pokarmowe, głównie wspiera pobieranie fosforu, poprawia zaopatrzenie roślin w wodę, ogranicza także możliwość infekcji systemu korzeniowego przez patogeny glebowe. Dodatek mikroorganizmów ma ogromne znaczenie w produkcji rozsad, z jeszcze jednego powodu. Substraty torfowe, które używamy w produkcji rozsad są praktycznie pozbawione mikroorganizmów, tych złych, które powodują choroby, ale także tych dobrych, które wspomagają rośliny. Zastosowanie mikroorganizmów powinno być niemalże obowiązkiem w momencie, gdy przeprowadziliśmy zabieg odkażania chemicznego podłoża w tunelach czy szklarniach. Preparaty mikrobiologiczne najlepiej zastosować jak najwcześniej w produkcji roślin, najlepiej już na etapie produkcji rozsady.

Pozytywne działanie BACTIM RADINET w papryce

W czterech ostatnich sezonach, w ramach projektu badawczego, firma INTERMAG przeprowadziła szereg doświadczeń i wdrożeń z zastosowaniem biopreparatów z serii BACTIM w uprawach warzyw. Badaliśmy wpływ produktów na wzrost, rozwój i plonowanie warzyw zarówno w uprawie polowej, jak i pod osłonami. Interesował nas szczególnie wpływ preparatów na parametry systemu korzeniowego roślin, tempo rozwoju korzeni, możliwość ograniczania stresu replantacji, wielkość oraz jakość plonów poszczególnych warzyw. Szczególnie dużo doświadczeń przeprowadziliśmy w uprawach warzyw psiankowatych: papryce i pomidorze, badaliśmy tu głównie wpływ biopreparatu BACTIM RADINET, stosowanego do podlewania siewek roślin, zaraz po pikowaniu.

BACTIM RADINET w procesie przygotowywania rozsady papryki stosujemy zaraz po pikowaniu siewek do multiplatów. Używamy 5 g BACTIM RADINET rozpuszczonego w 1 do 1,5 l wody na 1 tacę multiplatu. W uprawie papryki polecamy także preparat BACTIM FERTIMAX, produkt ten używamy do fertygacji roślin od momentu przyjęcia się rozsady.

15.04.2019

23.04.2019

08.05.2019

15.05.2019

23.05.2019

29.05.2019

Wyniki doświadczeń wyraźnie wskazują, że rośliny traktowane BACTIM RADINET I BACTIM FERTIMAX:

• lepiej się przyjmują po posadzeniu
  • ograniczenie stresu replantacji
• wykazują większą odporność na choroby systemu korzeniowego
• mają mniej porażony systemu korzeniowego przez nicienie
• są lepiej zaopatrzone w składniki pokarmowe
• lepiej wykorzystują nawozy i wodę
• dają większe plony, lepszej jakości
  • lepsza jakość zewnętrzna i wewnętrzna owoców
  • większy udział plonu handlowego w plonie ogólnym

Stosowanie BACTIM RADINET także skraca czas produkcji rozsady oraz ogranicza przyspieszone starzenie się systemu korzeniowego sadzonek.