Elite Onion Club
Pamiętaj: odmiany typu Rijnsburger są szczególnie pożądane w latach o niepewnej koniunkturze na rynku cebuli. Z kolei cebule dnia długiego, to odmiany o bardzo wysokim potencjale plonotwórczym.
Przy wyborze odmiany, a wcześniej typu cebuli powinniśmy kierować się najważniejszymi cechami odmianowymi. Bowiem odpowiedni ich dobór jest kluczowym czynnikiem w całym procesie produkcji. W pierwszej kolejności należy wziąć pod uwagę własne możliwości przechowalnicze oraz wymagania odbiorcy.
Hazera od wielu lat zajmuje się hodowlą większości typów cebuli. W warunkach polskich uprawiane są odmiany typu Rijsburger oraz niektóre odmiany dnia długiego (ONL) czyli tzw. typ amerykański i hiszpański. Cebule w typie Rijnsburger, takie jak Fasto F1, Centro F1, Firmo F1 czy Dormo F1 (wymienione od najwcześniejszej do najpóźniejszej) są twarde (nadają się do wysokiego składowania luzem), mają mocną łuskę, cienką szyjkę i mogą być przechowywane do czerwca.
Dormo F1
W polskich warunkach klimatycznych zaleca się ich wysiew (zależnie od pogody) od drugiej połowy marca do końca kwietnia, bez ryzyka jarowizacji. Jest to najpopularniejszy typ cebuli w naszym kraju, szczególnie polecany do sprzedaży po przechowaniu oraz na eksport, ponieważ takie cechy jak mocna łuska i duża twardość mają podstawowe znaczenie w transporcie.
Warto pamiętać, że odmiany typu Rijnsburger są szczególnie pożądane w latach o niepewnej koniunkturze na rynku cebuli. Tymczasem znaczna ilość wysianych wczesnych odmian, bardzo często z ograniczonymi możliwościami przechowywania i słabą łuską, w jednym czasie trafia na rynek cebuli do obierania, co może powodować nadpodaż i okresowy spadek cen. Decydując się na jakościowe odmiany do bardzo długiego przechowywania, takie jak Fasto F1, Centro F1, Firmo F1 czy Dormo F1 producent sam decyduje, kiedy i do jakich odbiorców chce sprzedać towar!
Fasto – plantacja koło Wielunia
Cebule o średnicy powyżej 10 cm
Podkreślić należy, że cebule dnia długiego (ONL) to odmiany o bardzo wysokim potencjale plonotwórczym, “adoptowane” do naszej strefy klimatycznej, przez co z ich uprawą wiąże się ryzyko jarowizacji. Ryzyko to można w łatwy sposób zminimalizować opóźniając termin wysiewu (wysiew po 10 kwietnia). Dzięki temu prostemu zabiegowi zmniejsza się prawdopodobieństwo, że młode siewki będą narażone na długotrwałe, nieprzerwane okresy chłodu, które mogą prowadzić do wytworzenia pędu kwiatostanowego w tym samym roku co zbiór cebuli.
Cebule w typie hiszpańskim, na przykład odmiana Valentino F1, osiągają rozmiary nawet powyżej 10 cm średnicy. Ze względu na bardzo mocny system korzeniowy niezawodnie plonują na słabszych stanowiskach i w latach o mniejszej ilości opadów.
Valentino F1
Ponadto Valentino F1 ma podwyższoną tolerancję na choroby odglebowe. Cebule w tym typie można – w dobrych warunkach – przechowywać do lutego. Słabszą łuskę “Hiszpany” rekompensują wysokimi plonami. W pierwszej kolejności rekomenduje się przeznaczyć je na obieranie. Z kolei odmiany w typie amerykańskim, na przykład Meranto F1 i
Franzisco, mają lepszą łuskę, niż te w typie hiszpańskim, dlatego można je nieco dłużej przechować (do marca), przy czym zachowują wysoki potencjał plonotwórczy.
Meranto F1
Długoletnie obserwacje potwierdzają wysoką tolerancję wymienionych odmian na jarowizację, nawet w latach o niższych niż zazwyczaj średnich temperaturach wiosennych.
Warto pamiętać, że w przypadku cebuli materiał siewny to niewielka część całkowitych kosztów produkcji, na którym nie warto oszczędzać!
Cebule zimujące narażone jako pierwsze a następnie z siewu
Już teraz pragniemy podkreślić, że w ostatnich latach duże, a często kluczowe znaczenie w uprawie cebuli ma choroba grzybowa Stemphylium vesicarium. Grzyb ten atakuje plantacje podczas bardzo ciepłej i suchej pogody. Najczęściej występuje tam, gdzie z jakiegokolwiek powodu został uszkodzony szczypior roślin. Patogen ma wtedy otwartą drogę do infekcji. Warto uważnie monitorować rośliny cebuli zimującej, bowiem w bieżącym sezonie wcześnie wyprodukowana cebula może mieć korzystną cenę i może umożliwić odrobienie strat wygenerowanych m.in. przez mrozy w minionych sezonach.
Objawy Stemphylium na liściu
Jak rozpoznać Stemphylium? Choroba najczęściej poraża cebulę w fazie 4-6 liści właściwych, choć czasem może atakować rośliny w jeszcze młodszych fazach. Najstarszy liść od wierzchołka zaczyna zasychać, a po wewnętrznej jego stronie do dołu biegnie charakterystyczna smuga. W konsekwencji cały liść zasycha, a objawy choroby przenoszą się na następny najstarszy liść. W taki sposób aparat asymilacyjny w krótkim czasie może być znacznie zredukowany.
Pamiętajmy, że zabiegi zapobiegawcze mają najwyższą efektywność w walce z tą groźną chorobą. Rekomendujemy ochronę rozpocząć w fazie 4-6 liści właściwych fungicydem Signum 33WG w dawce 1 kg/ha w mieszaninie z 5 kg/ha siarczanu magnezu. Ten zabieg ma szczególne znaczenie, gdy w tej fazie rozwoju roślin występuje ciepła i sucha pogoda z temperaturą powietrza powyżej 20 stopni C; wiosną roku ubiegłego były takie okresy. Skuteczność Signum zawdzięczamy dwóm s.cz. wchodzącym w skład tego produktu. Są to piraklostrobina (grupa chemiczna strobiluryny) i boskalid (SDHI). Signum nie zawiera s.cz. z grupy triazoli, przez co jest w pełni bezpieczny do zastosowania nawet we wczesnych fazach rozwojowych roślin uprawnych (jak np. faza 4?6 liści właściwych cebuli). Fungicydy oparte o triazole rekomendujemy zastosować w późniejszej fazie rozwoju cebuli.
Wiesław Jakubowski, Hazera Poland
Piotr Manista, Hazera Poland
Maciej Wita, BASF Polska
Materiał promocyjny